Eerste rit in lijn.

 Na enkele dagen in hetzelfde hotel geslapen te hebben maken we vandaag onze eerste transfer naar andere oorden. Zowat 100 km meer zuidwaarts. Nog warmer. We beginnen voorwaar heimwee te hebben naar de regenachtige en koude dagen in ons thuisland. We vliegen de autosnelweg op en rijden gezwind dieper 'de laars van Italië' in. Weinig volk tegen gekomen. Zondag is in Italie blijkbaar nog altijd kerkdag en het uur dat wij de verplaatsingen maken was 'de Hoogmis' van weleer, zodus. Andere ploegwagens en infoborden dat de uitrit afgesloten is wegens.. je raadt het nooit.... de Giro.

Ons hotel lag deze keer pal langs het parcours. Het bord 'nog 2 km" net voor de deur. Blij dat we de renners in actie zagen. Het gebeurt niet altijd dat we zo dicht bij het traject liggen. Zoals gezegd, nog twee kilometer te gaan. Snel onze M-Line bus gelost en naar buiten om te gaan kijken. Een pak volk langs de weg. Weliswaar iets minder dan de Tour de France, maar het komt toch dicht in de buurt. 

Wachten in de brandende zon, gelukkig met een petje op. We verdienen hier alleen al een medaille van moed en zelfopoffering voor. En toen waren ze er. Politie, carabinieri, volgers, motoren alom. In een flits zijn ze er, en in een wip zijn ze voorbij. Het peloton rijdt aan een snelheid om U tegen te zeggen. De renners zoeven voorbij van links naar rechts. Laatste twee kilometer. Het peloton is kleiner dan verwacht. Later horen we dat er een kilometer eerder een valpartij geweest is. Na een tijdje passeren een paar bebloede renners. Trui en broek gescheurd, bloedend langs de benen....... Toch van een ander kalieber dan die voetballers die 'kermend van de pijn' over het gras glijden.... Den ene vent is toch kloeker en taaier dan den andere..... Vul zelf maar in wie en wat.... maar ik vrees dat de voetballers er belabberd zullen uit komen. 

Soit, renners voorbij en Milan wint. Uit de ploeg Bahrein Victorious, je weet wel... die van Bahr Victor.... (de aandachtige trouwe lezer weet waar het over gaat). Korte tijd later komen de meeste renners terug met de fiets. Verschillende hotels in de buurt die de ploegen te slapen legt. Maakt dat de renners met de fiets naar het hotel terug rijden. Fotoshoot time!

De renners zijn binnen, de rust keert weer. De straten lopen leeg en van het bord met aanduiding '2 km tot aankomst' is al niets meer te bespeuren. En dan weten wij het wel. Terug 'werkentijd'. De dagelijkse poetsopdrachten. Wagens schoonmaken en gaan tanken. Maar we hebben er het voor over. Werken is geen werken als je iets met volle goesting doet. Mooi toch?!

We gaan weer goed slapen vannacht. We zaten al op hotel met Mad Pedersen en Michael Matthews. Vandaag met Ghana en met Geraint Thomas van Ineos. En zelf beschikken we over kleppers als Roglic en Kuss. Het lijkt hier het wereldkampioenschap wel. Het leven kan schoon zijn.....als er koers is.... 😉😍

Droom zacht en tot morgen.