Reisdag één - Giro 2023

Reisdag 1 van ons Giro 2023 avontuur. Van Moorsele naar Italie. Doelstelling één, aan de Mont Blanctunnel geraken. Doelstelling 2, over Milaan geraken, doelstelling 3, in Parma geraken. Bij deze en voor de curieusneuzen: doelstelling 1 en 2 werden gehaald, 3 was te hoog gegrepen. Soit, we beginnen bij het begin.

Vertrek om 05.00 uur. De obligatoire kussen aan de dames en weg waren we.... voor 150 meter. Philiep aanriep in alle talen en vooral in 'het onverstaanbare' alle goden des hemels.... ik heb mijne GSM vergeten.... het begon goed. Terug 150 meter in R, de poort terug open... een ongeruste vrouw (wa ister de?) en weg waren we. De grens met Frankrijk over, richting Dijon. We zouden wel zien waar het schip strandt.... en het strandde vrij snel. Na welgeteld net geen 100 km begon het controlelampje 'check oil' te branden. Zodus, stoppen bij het eerste tankstation en vijf litter 5W40 gekocht en 'er in' gegoten. Ondertussen ook nog eens getankt..... damned, de tankkaart werkt plaatselijk niet want er zijn werken aan de gang.... Gelukkig werkte de gewone bancontact wel. Soit, 100 km ver, en probleem drie was al opgelost.... het zou toch niet waar zijn dat dit verhaal zich gans de reis zou herhalen.... Tot aan de eerste peage. We hadden een 'bakje' mee.... Al goed en wel, ware het niet dat het enkel voor Italie geactiveerd was. Daar stonden we dan. gelukkig zijn we echte West-Vlamingen en konden wij onze plan trekken. Het zag er spannend uit.....

Voor de rest echter mogen wij niet klagen. Geen verkeer, vlot de cruise control op 130 km/h en rijden. Al wat 'den hemel geven kan'. We hebben van alles gezien: goede motards, minder goede, en sukkels.... goede chauffeurs, minder goede en dingske.... 😜. Maar voor de rest alles OK. Veel beter voortgang gemaakt dan gedacht. Tegen de middag bijna in Dijon (man man, straffe mosterd), halfweg de middag door de tunnel van de Mont Blanc en op richting Milaan. Een kleine check-up leerde ons dat we, weliswaar met een omweg, niet via Milaan mochten gaan. File en teveel péage. Dus via Alessandra (of zoiets). Geen volk, geen verkeer en om 17.30 uur kwamen wij toe in Hotel Villa Liberty in Pontecuro. Een katholiek stadje maar vergeten van God en klein Pierke. Wat ons betreft is het hotelletje een ware ontdekking. Kamer met ontbijt voor 85 euro en hiervoor slapen in de (veel te grote) woning van de priester van weleer (jaren 1920). Zalig de armen.....

We konden u enkele foto's niet onthouden. Te mooi en te origineel om waar te zijn. Een ongeslepen diamant, en dat is echt wel waar. Soit, wij ongelooflijk goed ontvangen, vroeg onder de wol, en morgen trekken we verder richting Adriatische kust. Reist u met ons mee?