Oef, we zijn er.

 Eigenlijk een dag later dan voorzien zijn we er dan toch in geslaagd onze blog online te plaatsen. Godgeklaagd dat een land als Slovenië op dat gebied stukken beter presteert dan Italië. Soit, we zijn er niet rouwig om.

Gisteren dus opgestaan, andermaal met een 'vulle zunne' en een felblauwe hemel. De bus vertrekt maar omstreeks 10.00 uur... we hebben dan ook nog wat tijd. Eerst even de parking overschouwd. We staan immers samen met Alpecin en met Groupama FDJ. Lang geleden dat we eens niet alleen in een hotel zaten. We kwam bijna sociaal gehandicapt. 😎

Mooie luchtfoto en een overzicht van wat er 'te beleven valt'. Maar we trekken ook naar beneden en genieten van al dat moois. Topmateriaal van alle ploegen. Je laten je even meegenieten.

Veel tijd over en tijd genoeg om nog eens naar het strand te trekken. Ongelooflijk. We wanen ons in het trainingskamp van Jezus.... je weet wel... die van de wonderbaarlijke vermenigvuldiging van de broden en de vissen. Hier moet hij geoefend hebben, maar dan wel met ligzetels en paraplus. Te gek om los te lopen. Probeer hier maar je plaatsje terug te vinden, of trek er maar naar toe met de kleinkinderen... "Opa, waar liggen jullie.... ginder ventje... aan de blauwe paraplu".... Drie uur later kan je de kleine gaan zoeken..... stom. Mij krijgen ze hier nooit te zien. Massatoerisme. Niet aan mij besteed. 

De bussen en de wagens vertrekken. Tijd voor ons om de handen uit de mouwen te steken. Dagelijkse routine. We worden echter matrassenkenners.....of dan toch.... matrassenmannen..... 😜

We bestuderen onze route en stellen vast dat de renners voorbij komen aan het hotel en dit slechts op een paar kilometer. Als we de M-line bus 'lossen', alles in de kamers leggen, dan kunnen we naar de koers gaan kijken. Bij terugkomst nog tijd genoeg over om de bedden op te maken. Zogezegd, zo gedaan. Wij weg.... en 'in beeld'. Waldorf en Statler (Muppetshow) lachen ze, of ook wel Janssen en Janssen (Kuifje). Eén grapjas maakt zelfs een verwijzing naar de beginjaren van Laurel en Hardy. Wij ondergaan alles moedig, maar zijn toch fier dat onze (v)echtgenotes ons gezien hebben. 😍

Na de passage van de renners snel terug naar het hotel. Werkendag en niet treuzelen. Het is niet anders.

Ondertussen toch nog even gluren op TV hoe de 'gele brigade' het er vanaf brengt. So far, so good. 👍

Jullie willen een voorproefje van de tijdrit? We kunnen u nu al 'een scoop' vertellen. Roglic start met een nieuwe fiets. Een totaal niet concept, nooit eerder vertoond. We mochten enkele foto's nemen en Philiep mocht de test uitvoeren als doorwinterde ex renner. Denk er aan, vertel het niet verder, maar dit wordt het..... Enkel nog enkele uren wachten op de goedkeuring van de UCI.

Einde wedstrijd, wagens wassen en dan aan tafel. Een oudere wielerfan komt zich melden als grote supporter van het team. Een echte tifosi, mogelijks een laatste persoonlijke kennis van 'el duche', afgaande op zijn leeftijd. Een paar foto's en hij mag met zijn herinneringen naar moeder de vrouw. 

Lekkere maaltijd, wel slecht voor ons dieet. Maar één zonde kan er van af. Het personeel is vriendelijk. Ze dragen de plaatselijke klederdracht. Dildo of zoiets....of nee... een dirndl.... what's in a name. Grootmoeder heeft een gelukzalig glimlach op de lippen... je zou er zich van alles bij voorstellen (sic). 

Op naar Slovenië, Primozland. Hopelijk een pak supporters aan de kant van de weg. Alle steun is welkom. 

Tot binnen enkele uren.