Renners kijken en op weg.

We begonnen de dag met een licht zonnetje. Het zag er goed uit. Vanuit de rest van Noord Italië echter bereiken ons onheilspellende berichten. Overstromingen met doden, gewonden, geëvacueerden.... En dit alles op twee boogscheuten hier van ons vandaan. En we kunnen het begrijpen. Wat hoopgevend van start ging, begon geleidelijk op een zondvloed te lijken. Noë, je weet wel, die van die ark, zou er jaloers op geweest zijn. En neen, het zou nu niet met een houten ark zijn zoals vroeger maar wel met een cruiseschip. Ik gok op 'de loveboat'... Ouderen onder ons kennen die nog wel. Echter... dit item leidt ons te ver. We keren terug naar de koers. 

De start van het parcours lag langs het hotel. Renners laat vertrokken omdat het niet ver was, en wij dan maar in 'dubbel vitesse' geschoten. Als we op tijd gedaan hebben zien we de renners nog voorbijkomen. Trekken en sleuren, zuchten en kreunen... (het leek wel een opname met Goedele Liekens... 😘) maar uiteindelijk raakten we op tijd klaar. Het moet gezegd, we hebben een pauze ingelast van een 15-tal minuten om de reclamecaravan te zien. 

We vergelijken met de caravan van de Tour de France. Maar eigenlijk is er geen vergelijken aan. De Italianen vliegen voorbij aan een snelheid alsof hun leven er van af hangt. Een beetje zoals toen ze wegliepen van Ambiorix omdat ze op hun donder kregen, maar dan nog sneller. Het is moeilijk om de productnamen te lezen. Weggegooid geld van de sponsors. Spijtig.

Na de passage van de caravaan terug aan het werk om zowat een uur later de 'gladiatoren van de weg' te zien. Ondertussen was ons werk al gedaan, dus konden we even gezellig uitblazen langs de weg. Veel getoeter, veel geroep en in nog geen twee minuten was alles voorbij. Geen nood, we hadden de 'gele brigade' gezien. Wij dan ook content en op weg naar het volgende hotel.

Waar het weer tijdens de passage van de renners best te genieten was, rijden we niet van de regen in de drop, maar van de drop in de regen. Neem daarbij nog een goede scheut wind en je krijgt een onweerstaanbare drang om het lied uit volle borst te zingen:...daar is de lente, daar is de zon.... (Jan De Wilde Jan De Wilde - Een Vrolijk Lentelied (daar is de lente, daar is de zon) - YouTube) 

De bladeren waaien bij bosjes uit de bomen, de renners vallen bij bosjes op het asfalt. Schandalig. Ligt er pas één of twee dagen. Het peloton mindert dagelijks. Giro 2023 wordt nu al beschreven als één van de zwaarste/gevaarlijkste sinds mensenheugenis. 

En om alles op beeld vast te leggen hebben wij een cameraploeg op sleeptouw. De mensen van Southfield. Wie onze blog vorig jaar las heeft er al weet van. Dit jaar terug. Om later uitgezonden te worden op Amazon betaal-TV.  Benieuwd of we in beeld komen. We fungeerden gisteren al als proefkonijn met de Go Pro. Vandaag namen we hen in beeld tijdens hun bezigheden. Maak kennis met Dennis (cameraman) en Joep (leiding opnames). Twee toffe goedlachse kerels met een oog voor 'mooi beeld' en, raar maar waar: geen fake news. Moeilijk te geloven als je ziet dat de cameraman een vestje aan heeft met het logo van NEP..... (voor de volledigheid: een productiehuis uit Hilversum). 😎

Ondertussen zijn de renners zoals u al gezien had, aangekomen in het hotel. De wonden na de valpartij van onze kopman vallen mee. Anderen hadden minder geluk. Het blijft een gevaarlijke opdracht, wielrenner zijn en medefavoriet zijn op de overwinning. Fingers crossed.

En dan hebben we ook nog een prijsvraag: welk weer was het vandaag. Je krijgt hiervoor twee foto's. Faites vos jeux:

Weetje van de dag: de aankomst was vandaag in Tortona. Bij de betere wielerkennis doet dit allicht een belletje rinkelen, of dan toch bij de betere quizzer. Tortona bekend van: plaats van overlijden van Fausto Coppi. De echte dus, niet Peter Farazijn. Die leeft nog en rijdt rond met een bus van 'de kromme'...eu.. 'De Lijn'. 

En voor wie benieuwd is. Onze blog is nu pakweg 14 dagen oud. Ondertussen hebben we al ruimschoots de kaap van de 4000 lezers overschreden. Onze welgemeende dank aan allen die het blijven volhouden. Jullie moeten van ijzer en staal zijn. Thanks. We hopen u morgen terug te mogen begroeten.

De familie Mat Rasman (gebroeders).