Zonnige dagen

 We hebben net dat ietsje meer geluk dan de renners. Zij rijden van de regen in de drop en omgekeerd. Vandaag andermaal regen, sneeuw en een aankomst op een bergtop waar de thermometer amper 5 graden Celsius aanwees. Bibberen na zo'n zware inspanning.

Voor ons was het niet dat ietsje eenvoudiger. Wel een lange rit voor de boeg. Van Napels naar Retie (nee, niet Retie in België) en het heeft ook niets te maken met het Westvlaams.... retie of retienie (reed hij of reed hij niet). Een, naar Italiaanse normen, stad. Bij ons eerder een grote gemeente. Soit. Het parcours kon niet gevolgd worden. Wie na de renners reed kon er nooit meer voorbij en dat was, wat ons betreft, nu ook weer niet de bedoeling. Dus maakten we een grote omweg om voor de renners uit te komen, zodat we nog tijd hadden om de acht kamers klaar te maken.

De GPS wijst net geen 300 km aan wanneer we vertrekken. 250 Km autoweg en de laatste 50 langs kronkelende wegen. De stuurmanskunsten van Philiep worden andermaal danig op de proef gesteld. Hij doet dat goed. We gaan hem houden. 😜

Op ons rijvak druk tot zeer druk verkeer, langs de overkant slechts met mondjesmaat een voertuig en al snel wordt het ons duidelijk waarom. Allicht waren de banden van de wagen versleten want hij probeerde de autoweg op zijn dak te rijden.... of zo zag het er toch uit. Politie, brandweer, ambulance...de ganse reutemeteut was er. Zo goed als de drie rijvakken versperd door brokstukken allerhande. Geen idee hoe het met de chauffeur was, maar zijn 'ondersteboven' test was alvast niet geslaagd. 

Verder naar ons hotel. Kamers opgemaakt en het water liep ons uit de mond. Pizza op het menu, maar dan wel Pizza die ze zelf aan het maken waren. Zelf ben ik niet zo'n pizzaman, maar het rook geweldig. Op beleefd verzoek mochten we de keuken in. We zagen er twee fiere Italiaanse koks bezig. Fier omdat ze het zo goed deden, en fier omdat ze op de foto mochten. Het zijn toch kunstenaars als je ze bezig ziet.

Daarna nog even naar een ander hotel. Blijkbaar een boekingsfoutje door de organisatie waardoor drie mensen een ander hotel toegewezen kregen. Man man, de lotto gewonnen zoals ze zeggen. Op een leuk kasteeltje met een prachtig domein. Toch even meegenieten. Spijtig dat we geen onderdeel uitmaakten van het trio. Volgende keer beter.... 😎

Maar niet getreurd. De pizza wacht op ons. Met zijn allen aan tafel en smikkelen. Gezellige boel hier. Glaasje wijn, stukje pizza en dan met een volle 'pens' het bed in. Er zijn al slechter dagen geweest. Moeilijk om hier te diëten, maar we doen ons best. We weet maar nooit dat het toch lukt.....😖